Ik zie, ik zie wat jij......

Donderdag ben ik aan mijn rechteroog geopereerd. Om 7:30 uur moesten we (mijn lieve moedertje ging mee) aanwezig zijn. Om 8:30 uur gingen we pas naar de afdeling. De o.k. bleek onderhoud te hebben en je ging met bed en al flink een eind crossen om naar een andere bruikbare o.k. te gaan.

Tijdens de operatie bleek dat mijn oog toch iets anders in elkaar zat vanwege mijn cf. Vezeltjes braken bij aanraken af, terwijl die normaal als elastiekjes zijn. Ook waren mijn slijmvliezen behoorlijk gezwollen waardoor de verdoving niet goed opgenomen werd. Ik wilde stoer doen en zei niets. Na de verdoving werd je gejodeerd in en om het oog, toen dacht ik al 'jeetje dat prikt'.
Tijdens de ingreep had ik behoorlijk pijn. Toen ik het niet meer hield, zei ik het en de oogarts zei: "je had helemaal niets mogen voelen van de ingreep." Vervolgens gaf hij ruim extra verdoving en inderdaad de laatste 3 minuten voelde ik niets meer.

Vanmorgen op controle geweest en mijn kap werd van het oog verwijderd: na even wennen begon het zicht te komen. Ik zie (nog) niet scherp, maar wat ik al wel heel opmerkelijk vind, is dat ik kleuren zo anders zie. De kleuren zijn heel helder.
Meteen weet ik dus ook dat mijn linker oog dus ook al aardig bezig is, want rechts is alles veel helderder dan links.
In mijn oog was wel een beschadigingetje te zien, wat ervoor zorgt dat ik de hele tijd het gevoel heb dat er zand of iets dergelijks in mijn oog heb. Dit gevoel zal volgens de oogarts snel verdwijnen omdat de beschadiging zal herstellen.
Vandaag op de bank gehangen. Als ik lig bonkt mijn hoofd het minste.
Het was een goede les voor als mijn linkeroog aan de beurt is. Zeggen dat door cf de verdoving minder goed opgenomen wordt en dat ze dus de 6 dubbele dosis moeten geven.
Antoine is net een half uurtje thuis en hij wordt nu al gek van me. Ik roep continue: "Kijk die kleuren!"

Van alles wat

15 april word ik aan mijn rechteroog geopereerd. Ik krijg een kunstlens. Omdat ik niet onder narcose mag gebeurt het onder lokaal. Ik kijk er naar uit om weer goed te zien.
Verder gaat alles zijn gangetje. Antoine is net lekker een weekje wezen skiën. Ik had oh zo graag mee gewild maar dat is nu in deze conditie onmogelijk. 2e paasdag hebben we een ritje gemaakt met de oude peugeot van Antoine, z'n hele rits van die oude beestjes achter elkaar is een heel grappig gezicht.
Het studieljaar loopt op het eindje, als het goed is stroom ik door naar het 2e jaar. De laatste weken hadden we vormstudie model en portret, wat is dat moeilijk zeg. maar zo leuk om te doen. Je ziet jezelf toch langzaamaan beter worden.
Morgen weer op controle in Den Haag, heel vroeg op pad dus en filerijden.