Wil er natuurlijk ook aandacht aan schenken

DONORWEEK


Ook ik wil graag iedereen die ik ken en het liefst de hele wereld vragen om zich te registreren.
Laat deze beslissing niet aan je nabestaanden over!
Misschien een idee om net als tijdens maandag op nu.nl, dat iedereen zijn eigen netwerk aanspreekt en vraagt zich te registreren: werk, sportvereniging, knutselclubje, opleiding enz. enz.  Zegt het voort.


Ikzelf heb ook van zeer dichtbij meegemaakt hoe het een leven kan veranderen. Voor en na de transplantatie: het is een verschil als tussen dag en nacht en -letterlijk- leven en dood.


Voor de transplantatie bestond het leven uit elke dag op de bank zitten en tv kijken, met zuurstofslang in je neus en helemaal nergens energie voor hebben. 


En dan komt de oproep: er zijn donorlongen!  Spanning alom, maar vooral hoop........


Nu een paar keer per week hardlopen en sporten, niet geheel zonder medische problemen, maar kwaliteit van leven? Jazeker!


www.jaofnee.nl


Zou je zelf als dat nodig is een orgaan willen ontvangen??
De kans dat je zelf ooit een donororgaan nodig hebt is 6 x groter dan de kans dat je je organen daadwerkelijk gaat afstaan.


Kortom: alsjeblieft, maak een keuze en wat mij betreft wordt dat: JA

Van alles wat

Het is een heel goed aardbeienjaar. Tenminste in onze tuin. De blaadjes van de plant worden al bruin, maar de aardbeien blijven maar kleuren.

We hadden dit jaar bessen, bramen, druiven en aardbeien. Elke dag even "snoepen" uit eigen tuin.

Verder zijn we al wat weekjes bezig op de kunstacademie. Dit jaar heb ik een andere docent gekozen en meteen vind ik het veel, veel leuker. We hebben vandaag een stilleven in oilpastel gemaakt. Het verrassende is altijd dat iedereen het weer heel anders aanpakt. Volgende keer neem ik eens mijn fototoestel mee naar les.
Morgenavond kunstgeschiedenis en daarna begint onze eerste schoolvakantie alweer.

Met mijn gezondheid gaat het op moment redelijk. Afgelopen weken heb ik 2 keer een hartritmestoornis gehad. Doodeng, want dit kende ik niet. Mijn hartslag gaat ineens van 145 slagen per minuut naar 255 slagen per minuut en ik kan je vertellen: je voelt je dan helemaal niet goed!

Ook ben ik moeten starten met trainen met zuurstof. Het was een hele psychologische stap. Het heeft ook weer voordelen, niemand jaagt me meer van de loopband af, normaal wordt vaak gevraagd: hoe lang ga je nog (met andere woorden: ik wil erop)? Waarschijnlijk denken ze nu: die heeft het waarschijnlijk echt nodig laten we maar niet storen.

Inmiddels gebruik ik 3 weken ptc of de placebo. Ik heb nog steeds een kleine/grote hoop dat ik ptc gebruik, omdat ik toch wel wat vreemde dingen heb meegemaakt. Onder andere ineens hele lage insulinebehoefde, wat later wel weer herstelde naar praktisch mijn normale dosering. Dit had ik ook toen ik met metformine starten. Even veel minder insuline nodig en daarna nam het toch weer toe.