Als alles doorgaat, ga ik morgen naar huis. De port-a-cath inbrengen was nogal een onderneming: het aanprikken van het vat hebben ze niet onder echo gedaan, maar ze zijn daadwerkelijk op zoek gegaan naar een vat. Dat wil zeggen: incisie en zoeken maar. Ik heb "babyvaatjes", maar als het goed is, ben ik nu voor altijd -of voor zeer lange tijd- van dat gemier af. De aansluiting op het vat zit in mijn nek en het kastje is geplaatst net boven mijn rechterborst. Ik heb er nu dus drie.
Het was vrijdag 'make a difference day'. Hier op de afdeling werden wafels gebakken, er was een manicure/pedicure en een vrijwilliger die mannen met de tondeuse te lijf ging. Het standaardmodel was stekeltjes. 's-Middags kon je schilderen. Omdat ik vanwege mijn ingreep die dag niet kon deelnemen kreeg ik een schildersdoek met het verzoek iets vrolijks voor de afdeling te maken. Dit heb ik toegezegd, dus ik heb weer een nieuw project.
Hallo,
BeantwoordenVerwijderenfijn dat je morgen naar huis mag en dat de port-a-cath gelukt is.. ( ik was de eerste bij wie het niet was gelukt vanwege te nauwe vaten ). Jij had een keer gereageerd op mijn blog, want ik heb ook Xolair. Ik weet niet of het werkt, omdat ik zoveel medicatie gebruik enzo is dat heel lastig te zeggen. Ik kan nu wel langzaam afbouwen met de prednison nu op 12,5 mg, maar ik krijg geen % longfunctie erbij helaas.
Groetjes, Gwen Wijker
Dag Astrid,
BeantwoordenVerwijderenHeerlijk morgen naar huis, wellicht lig je nu al lekker te slapen en is het al maandag als je dit leest (of je bent al thuis)
Fijn dat het met de portacath is gelukt!!
Ik ben benieuwd wat voor een schilderij het gaat worden voor de afd. Haha, ze zetten je wel gelijk aan het werk!
H.G. Els