Ik ben weer fanatiek proberen mijn trainingen een beetje uit te bouwen. Ook kan ik langzamerhand weer een beetje aan de gewichten trekken, dat kon tijdelijk niet vanwege mijn gebroken ribben. Oneerlijk vind ik hoe lang je bezig bent om conditie op te bouwen en hoe snel conditie verdwenen is. We zijn altijd op dinsdag met een vast groepje aan het trainen, je zou het bijna gezellig kunnen noemen.
Ook komt de zin om te schilderen weer terug. Ik had vanmorgen een vriendin op bezoek die ook graag schildert, ze vertelde dat ze een paar uur per dag aan het schilderen is, op dit moment. Meteen begon het te kriebelen. De foto bij deze blog is van de olifant die ik aan de afdeling van het ziekenhuis geef.
Hij is mooi!
BeantwoordenVerwijderenm
Wauw, ik vind hem prachtig, nu al terwijl hij nog niet klaar is begrijp ik. Altijd stimulerend praten over je hobby. Ik hoop dat als ik ooit weer in het zkh terecht kom, ik vlak bij deze gigant kom te liggen.
BeantwoordenVerwijderen;-))
Groetjes, Els
Leuk dat schilderij van die olifant volgens mij is hij best groot he,ik dacht je schildert gewoon in het k lein maar dit is super geniet ervan
BeantwoordenVerwijderengroetjes Margriet.
Hoi.
BeantwoordenVerwijderenDat probleem met opbouw en afbraak van conditie is ook aan mij bekend.
Ja, en die olifant is haast moderne kunst; in welk formaat eigenlijk ?
Groet: Willem.