Morgen

Morgen komt Arno thuis. Ik mocht niet naar de afdeling waar hij lag, vanwege segregatie. Maar thuis mag ik Arno gewoon (weliswaar met mondkapje) zien. De laatste keer dat ik hem zag was met zuurstofslang toen hij de operatiekamer werd binnengereden. Nu 3 1/2 week later komt hij thuis. Ik heb hem dus al die tijd niet meer live gezien, alleen op foto's en filmpjes. Ben er gewoon een beetje zenuwachtig voor. Ik heb ook het idee dat het "gewone" leven weer begint. Sinds Arno op de wachtlijst stond, was de telefoon een trouwe metgezel. Van de week was ik op pad en mijn mobiel vergeten, in eerste instantie schrok ik, maar realiseerde me dat het nu geen punt is om de mobiel te vergeten. Ik ben heel erg benieuwd hoe het thuis gaat met Arno. De eerste tijd moet hij elke week op controle. Langzaam wordt dat om de 2 weken, dan een maand en later 3 maanden.
Welkom thuis broer.