Vooraf was er bijna geen informatie en de 1e jaars hadden dus geen idee wat de bedoeling was. In de schilderruimte stonden 10 schildersezels en daarop moest je je werk hangen en vervolgens moest je je werk presenteren. Dat wil zeggen: vertellen wat de bedoeling of opdracht was. Alles wat er gepresenteerd werd -door anderen en door mij- wat ergens op leek werd volledig afgebrand: het was niet vrij, niet blij.
Kreeg je als opdracht een schilderij van een oude meester na te schilderen en heb je zelf het idee dat het wel aardig gelukt is, dan was het volgens de docenten niets!
Dat moet mij toch nog eens extra uitgelegd worden. Als de opdracht is gooien en smijten met verf dan begrijp ik het. Als de opdracht is iets naschilderen en het lijkt erop dan is het niet goed. Bij voorbaat is dat natuurlijk niet vrij en blij.
Kortom: de uitkomst van de beoordeling was wel goed, maar vrijer en blijer schilderen???
In maart wordt mijn ooglens vervangen. Voor die tijd heb ik nog even een intraveneus kuurtje nodig. Want tijdens en na de oogoperatie moet ik zo min mogelijk hoesten en druk op mijn oog zetten. Tegen een cf-patiënt zeggen er niet gehoest mag worden, al is het maar een weekje dat het niet mag, is natuurlijk een goede grap!
Nu is de ervaring van de laatste jaren dat een kuur niet betekent dat ik daarna haast niet meer hoest. We zien het dus wel. Ik heb de laatste tijd heel erg sterk een gevoel van 'geen zorgen voor morgen'; je mag alleen maar hopen dat er een morgen is.
Je doet het hardstikke goed.
BeantwoordenVerwijderenLiefs m
Hoi Astrid ik vind het fijn dat je mijn blogg volgt.heb die van jou ook gelezen doe zo verder waar je mee bezig bent.veel liefs Christel xxx
BeantwoordenVerwijderenPfff niet vrij, niet blij, ze zijn wel errrugh kritisch!! Ze willen jullie natuurlijk oppoken naar een eigen beeldtaal ;-))
BeantwoordenVerwijderenNiet hoesten lijkt me haast onmogelijk, succes.
Groetjes, Els